از نظر تدوين‌کنندگان اين کنوانسيون، کودکي طيف گسترده سنّي از لحظه‌ي تولّد تا رسيدن به هيجده سالگي و بلوغ است. بديهي است که، سنين مختلف اين طيف، نيازها، توانايي‌ها و قابليت‌هاي فرد متفاوت است و ماده‌ي مذکور در توضيح و تشريح آن‌ها ساکت است. به علاوه کنوانسيون، پايان کودکي و سن بلوغ را براي پسر و دختر هر دو يکسان در نظر گرفته که با توجّه به طبيعت جسماني و اختلاف فکري و روحي و تمايلات آنها، قابل نقد و بررسي است.

3. علائم بلوغ

در آيات و روايات براي بلوغ سه علامت ذکر شده است:

1ـ احتلام.

2ـ رويش موي خشن بر عورت که مشترک بين پسران و دختران مي‌باشد.

3ـ رسيدن دختران به سن نه سالگي و پسران به سن پانزده سالگي.

برخي از فقيهان در مورد دختران دو علامت، رؤيت خون حيض و حامله شدن را نيز اضافه نموده‌اند.[1] البته برخي ديگر اين دو را دليل سبق بلوغ مي‌دانند.[2] به هر صورت فقها در مورد سه علامت اوّل اتفاق نظر دارند.[3] اموري که ذکر شد در حقوق مدني و جزا نيز از علائم بلوغ دانسته شده است.[4]

4. علامت اوّل: احتلام

احتلام به معني خروج مني (آب لزجي که مبدأ خلقت انسان است) علامت بلوغ در مرد و زن است. اين حکم در بين فقها مورد اتّفاق است و کسي مخالفت ننموده است.[5]

[1] . المبسوط2: 249، تذکرة الفقها14: 186، ارشاد الأذهان1: 395.

[2] . شرائع الاسلام2: 100.

[3] . جامع المقاصد 5: 180 ـ 181 ـ 182، تحرير الوسيلة2: 12، تفصيل الشريعة، (کتاب المضاربة): 275.

[4] . حسن امامي، حقوق مدني5: 244، ترمينولوژي حقوق جزاي اسلامي: 41.

[5] . تذکرة الفقها14: 190، غنية النزوع1: 251، مسالک الافهام2: 142، رياض المسائل9: 238، تفصيل الشريعة، (کتاب الحجر): 280.