الجلساء و المجالسه مقالة فی النمش و الکلف رسالة فی المساکین و طریف اعتقاد العامه منفعة الجبال نوشته ای در توصیف مذاهب صابئین رساله ای در جواب سؤالات ثابت بن قهره ان المبدعات فی حال الابداع لا متحرکة و لا ساکنه10 ادب النفس الفال برد ایام العجوز النفس الضباب ماهیة النوم و الرؤیا الوحدة الالهیه العشق العقل الشطرنج حسن الصناعه کتاب فی قوانین العامه الرد علی جالینوس رساله فی الخضابات المسودة للشعر وصایا فیثاغورث الفاظ سقراط ارکان الفلاسفه القیان القوانین العامه سیرة الانسان احداث الجو رسالة السالکین و اعتقادهم و رسالة الجزء الذی لا یتجزی.11

پی نوشت ها

[1] ـ الأعلام 1/205.
[2] ــ الفهرست (الندیم) 320.
[3] ــ عیون الانباء 293.
[4] ــ لسان المیزان 1/189.
[5] ــ همان.
[6] ــ الوافی بالوفیات 7/5.
[7] ــ اعیان الشیعه 3/152.
[8] ــ مروج الذهب 1/348.
[9] ــ لسان المیزان 1/189 و کشف الظنون 1/888.
[10] ــ الفهرست (الندیم) 321.
[11] ــ هدیة العارفین 1/53.*

دیگر منابع: مروج الذهب 2/620 دائرة المعارف الشیعیة العامه 2/541 تاریخ الحکماء 78 فرهنگ زندگی نامه ها 1/547 لغت نامه دهخدا 1/1017 معجم المؤلفین 2/157.

احمد ـ سکونی (زنده در قرن دوم هجری)

احمد بن رباح بن ابی نصر سکونی.

از موالی1 قبیله ای از عرب یمن منتسب به سکون بن اشرس بن ثور بن کنده بوده است.2 به طور مستقیم از امامان معصوم(علیهم السلام)روایت نقل نکرده است،3 ولی از محمد بن جعفر اسدی4 و جمعی دیگر از رجال امامیه روایت نقل کرده است.5 بزرگانی از اصحاب مانند علی بن حسن طاطری،6 عبیدالله بن احمد بن نهیک7 (از اصحاب امام کاظم(علیه السلام)) و قاسم بن اسماعیل از وی روایت نقل کرده اند.8 وی یکی از راویان ثقه و مورد اعتماد توصیف شده است.9 کتاب الحدیث از آثار اوست.10

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1/250. 2 ـ اللباب فی تهذیب الانساب 2/124 و 125. 3 ـ رجال ابن داود 28.
[4] ــ اعیان الشیعه 2/588.
[5] ــ جامع الرواة 1/50.
[6] ــ منهج المقال 36.
[7] ــ الفهرست (طوسی) 36.
[8] ــ معجم رجال الحدیث 2/115.
[9] ــ تنقیح المقال 1/61.
[10] ــ الذریعه 6/311.

دیگر منابع: قاموس الرجال 1/311 مجمع الرجال 1/116 نقد الرجال 22 معالم العلماء 22 هدایة المحدثین 14 المعجم الموحد 1/84 .

احمد ـ سکونی (زنده در 291 هـ )

ابوعبدالله احمد بن حسن بن اسماعیل سکونی کندی.

در منابع از وی با عنوان سکوتی1 و سکونی یاد شده است،2 ولی با توجه به اینکه سکونی منسوب به سکون (طایفه ای از کنده) است،3 سکونی صحیح تر به نظر می رسد. همچنین احتمال دارد وی همان احمد بن حسن بن اسماعیل یشکری کوفی باشد ولیکن دلیل قاطعی بر آن در دست نیست. او از شاگردان ثعلب (م291 هـ ) بود و ادبیات را از او فرا گرفت.4 سکونی از احمد بن بدیل (م 258 هـ ) روایت کرده5 و عبدالله بن عدی جرجانی (م365 هـ ) و احمد بن علی بن مهران کوفی نیز از او روایت کرده اند.6 سکونی با مکتفی (خلافت 289 ـ 295 هـ ) و مقتدر عباسی (خلافت 295 ـ 320 هـ ) مجالست بسیار داشت و از مقربین آنها به شمار می آمد. او بسیار خوش مشرب و در نوشتن، خوش نگار و در شناخت علم انساب و ایام العرب زبانزد بود، بنابراین او به علوم مختلفی چون ادبیات، تاریخ و انساب آگاهی داشت و کتاب اسماء میاه العرب،7 کتابی در غریب الحدیث،8 کتابی در نسب،9 کتابی در تفسیر10 و تصنیفی نیز در ایام العرب داشته است.11

پی نوشت ها

[1] ـ معجم الادباء 3/8 کشف الظنون 1/449.
[2] ــ الوافی بالوفیات 6/309.
[3] ــ اضبط المقال 104.
[4] ــ الوافی بالوفیات 6/309.
[5] ــ الکامل فی ضعفاء الرجال 4/234.
[6] ــ تاریخ مدینة دمشق 5/59 و 42/34.
[7] ــ الوافی بالوفیات 6/309.
[8] ــ الفهرست (الندیم) 96.
[9] ــ میزان الاعتدال 1/92، پاورقی.
[10] ــ کشف الظنون 1/449.
[11] ــ معجم الادباء 3/8.*

دیگر منابع: تاریخ مدینة دمشق 42/396 معجم المؤلفین 1/191 فرهنگ بزرگان 31 لغت نامه دهخدا 1/976 ریحانة الادب 3/46 کشف الظنون 2/1025.

احمد ـ سیاری (در عصر امام حسن عسکری(علیه السلام))

ابوعبدالله احمد بن محمد بن سیار سیاری بصری.

احمد از کاتبان آل طاهر1 (205 ـ 259 هـ ) و در شمار اصحاب امام هادی و امام حسن عسکری(علیهما السلام) قرار داشت،2 ولی از این بزرگواران روایت ننمود. روایتگرانی همچون محمد بن یحیی، علی بن