بود و از ایشان روایت نقل کرده است.3 پسرانش عمرو، یعقوب و رقیم هم از راویان موثق امام صادق(علیه السلام)هستند.4 او صاحب کتاب الحدیث است5 که حسن بن علی اشعری نوه دختری او آن را روایت کرده است.6

پی نوشت ها

[1] ـ تنقیح المقال 1/153.
[2] ــ رجال الطوسی 153.
[3] ــ اعیان الشیعه 3/472.
[4] ــ رجال النجاشی 1/268.
[5] ــ الذریعه 6/314.
[6] ــ رجال النجاشی 1/268.*

دیگر منابع: اختیار معرفة الرجال 789 رجال ابن داود 63 خلاصة الاقوال 22 منهج المقال 63 نقد الرجال 49 لسان المیزان 1/466 جامع الرواة 1/108 معجم رجال الحدیث 3/229 مستدرکات علم رجال الحدیث 1/697.

امیه ـ شعیری (در عصر امام کاظم(علیه السلام))

امیة بن عمرو شعیری کوفی.

اهل کوفه1 و صحابی امام کاظم(علیه السلام)بود.2 از اسماعیل بن مسلم شعیری روایت نقل کرده است.3 افرادی مانند محمد بن خالد برقی،4 محمد بن عیسی، حسن بن علی بن یقطین و حسین(حسن) بن میاح از وی روایت نقل کرده اند.5 او جزء کسانی است که از ائمه(علیهم السلام)روایتی نقل نکرده است.6 بعضی از رجال نویسان ایشان را در نقل روایت ضعیف،7 و از نظر مذهب، واقفی دانسته اند. کتاب الحدیث اثر وی می باشد.8 تاریخ وفات وی به دست نیامد.

پی نوشت ها

[1] ـ رجال النجاشی 1/263.
[2] ــ رجال الطوسی 343 رجال البرقی 49.
[3] ــ معجم رجال الحدیث 3/235.
[4] ــ رجال النجاشی 1/263 الفهرست (طوسی) 38.
[5] ــ جامع الرواة 1/109.
[6] ــ رجال ابن داود 61.
[7] ــ تنقیح المقال 1/153.
[8] ــ الذریعه 6/314.*

دیگر منابع: منهج المقال 63 مستدرکات علم رجال الحدیث 1/700 اعیان الشیعه 3/498 مجمع الرجال 1/238 الوجیزه 18 نضد الایضاح 64 دائرة المعارف الشیعیة العامه 18/268 قاموس الرجال 2/115 ایضاح الاشتباه 83 .

امیه ـ کاتب (زنده در حدود 160 هـ )

ابومحمد امیة بن عمرو کاتب.

از آل امیه، خاندانی مشهور در شعر، ادب و کتابت و از بزرگان این خاندان به شمار می آمد.1 از هم پیمانان هشام بن عبدالملک بود و از طریق ربیع که از نزدیکان منصور بود، به دولت بنی عباس راه یافت و به امر کتابت منصور مشغول شد.2 سپس به خدمت مهدی عباسی (خلافت 158 ـ 169 هـ ) درآمد و اسناد و نامه های دولتی را در حضور مهدی مهر و امضا می نمود. به سبب داشتن فضل و ادب در بارگاه مهدی، قرب و منزلتی یافت و به همراه وی چهار مرتبه به حج مشرف شد.3 وی شعرهایی نیکو و زیبا می سرود و فرزندان او اهل علم و ادب بودند.4 اشعاری از او در پنجاه ورقه به جا مانده است.5 تاریخ وفات او به دست نیامد، ولی در دوران مهدی عباسی (خلافت 158 ـ 169 هـ ) حیات داشته است.

پی نوشت ها

[1] ـ تاریخ بغداد 2 / 85 . 2 ـ معجم الادباء 2 / 234.
[3] ــ الاغانی 12/145. 4 ـ معجم الادباء 2 / 234.
[5] ــ الفهرست (الندیم) / 185.*

دیگر منابع: الوافی بالوفیات 9 / 395 تاریخ التراث العربی 4/2/204.

انس ـ انصاری (10 ـ 93 هـ )

ابوحمزه انس بن مالک بن نضر بن ضمضم بن زید انصاری خزرجی بصری نجاری.

ده سال پیش از هجرت در مدینه متولد شد. در کودکی اسلام آورد و به توصیه مادرش، به خدمت رسول خدا(صلی الله علیه وآله) در آمد و حدود ده سال در منزل ایشان بود و در آنجا پرورش یافت.1 از آن حضرت و افرادی مانند ابوبکر، عُمر، عثمان، عبدالله بن مسعود، ابوذر و دیگران روایت کرده است.2 او فردی مفتی، مقری و محدث بود3 و بزرگانی چون زهری، قتاده، اسحاق بن عبدالله بن ابی طلحه و ثابت بنانی از او روایت کرده اند.4 در چندین غزوه پیامبر را همراهی کرد و در جریان صلح حدیبیه نیز حضور داشت. انس در زمان خلافت ولید بن عبدالملک (86 ـ 96 هـ ) به دمشق سفر کرد5 و از آنجا به بصره رفت و در همان جا ساکن شد.6 انس وصیت پیامبر(صلی الله علیه وآله)به علی(علیه السلام) را روایت کرده7 و کتاب المسند اثر اوست.8 وی در سال 93 هـ در قصر خویش در طف، نزدیک بصره درگذشت و محمد بن سیرین او را غسل داد و بر او نماز گزارد.9 سال های دیگری نیز برای درگذشت او ذکر کرده اند.

پی نوشت ها

[1] ـ الطبقات الکبری 7/16 ـ 20.
[2] ــ تاریخ مدینة دمشق 9/246.
[3] ــ سیر اعلام النبلاء 3/396.
[4] ــ الجرح و التعدیل 2/286.
[5] ــ تاریخ مدینة دمشق 9/245، 266 و267.
[6] ــ مشاهیر علماء الامصار 65 الاعلام