- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
- مدرسه فقاهت
- کتابخانه مدرسه فقاهت
- کتابخانه تصویری (اصلی)
- کتابخانه اهل سنت
- کتابخانه تصویری (اهل سنت)
- ویکی فقه
- ویکی پرسش
|
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 45 | ||||
|
خود را بالا ببرد و اين از لطف و رحمت خدا است. به راستى خداوند چقدر مهربان است.
در حديث نبوى آمده است كه تمام رحمتها و محبتهايى كه بين مادرها و فرزندانشان و بين انسانها و حيوانات و موجودات وجود دارد، يكصدم از رحمتها و محبتهاى خداوند است كه بين موجودات عالم تقسيم كرده است و ذات اقدس الهى 99 درصد رحمت خود را براى فرداى قيامت بندگان خويش نگه داشته است.[1]
اينجاست كه مىفهميم يك بُعد از گريههاى ائمه طاهرين عليهِمُالسَّلام از خوف و خشيت خدا بوده است و لكن يك بخش گريه آنها گريه شوق بوده است؛ وقتى به مقام رحمانيت خدا توجه مىكردند، به گريه مىافتادند.
اميدواريم كه خداوند ما را از مؤمنين قرار دهد كه مشمول رحمت واسعه هستند. انسانى كه گناه مىكند دوست ندارد كه ديگران او را ببينند و از گناه او آگاه باشند و اگر كسى از گناه او مطلع شد، هر دفعه كه با او برخورد داشته باشد، خجالت كشيده و احساس شرمندگى مىكند. امّا خداى متعال با آنكه از گناهان انسان اطلاع دارد، درجهء عبد را بالاتر مىبرد و اين مقام والايى است. بندهء مؤمن گناه را براى خودش سنگينى مىبيند و دائماً
[1] - جواهر العددية، ج 1، ص 109.P |
||||
| نام کتاب : BOK29721 نویسنده : 0 جلد : 1 صفحه : 45 | ||||
|
www.eShia.ir