يا اَباذَرْ! مَنِ اسْتَطاعَ اَنْ يبْكِىَ فَلْيَبْكِ وَ مَنْ لَمْ يسْتَطِعْ فَلْيَشْعُرْ قَلْبَهُ الْحُزْنَ وَلِيَتَباكِ اِنَّ الْقَلْبَ الْقاسى بَعيدٌ مِنَ اللهِ وَ لكِنْ لا يشْعُرُونَ.
هر كس قدرت گريه كردن دارد بايد گريه كند و كسى كه قدرت ندارد بايد در خودش غم و غصه راه دهد و تظاهر به گريه كند. بدرستى كه قلبى كه شكسته نشود از خدا دور است.
در قرآن و روايت داريم {/فَلْيَضْحَكُوا قَلِيلاً وَ لْيَبْكُوا كَثِيراً[1]/} كمتر بخندند و بيشتر گريه كنند. كسى كه به مقام {/إِنَّمََا يَخْشَى اَللََّهَ مِنْ عِبََادِهِ اَلْعُلَمََاءُ[2]/} برسد، هميشه در حال حزن است.
22 - راحتى دنيا و آخرت
يا اَباذَرْ! يقُولَ اللهُ تَبارَكَ وَ تَعالى لا اَجْمَعُ عَلي عَبْدٍ خَوْفَيْنِ وَ لا اَجْمَعُ لَهُ أَمْنَيْنِ فَاِذا اَمَنَنى فِى الدُّنْيا اَخِفْتُهُ يوْمَ الْقِيامَة وَ اِذا خافَني فِى الدُّنْيا اَمَنْتُهُ يوْمَ الْقِيامَةِ.
اى اباذر! خداوند مىفرمايد: من براى بندهء خود هيچگاه دو تا خوف و ترس و يا دو أمن را جمع نمىكنم. هر كس در دنيا خائف باشد و ترس و وحشت داشته باشد، در آخرت