پس خدا رسوايى را در زندگى پست (دنيا) به آنان چشانيد، و حتماً عذاب آخرت بزرگتر است اگر (بر فرض) مىدانستند! (26) و بيقين براى مردم در اين قرآن از هر (گونه) مثالى زديم، باشد كه آنان متذكّر شوند. (27) (قرآن را فروفرستاديم) در حالى كه خواندنى، عربى (واضح و) بدون انحراف است؛ باشد كه آنان خودنگهدار (و پارسا) شوند. (28) خدا مثلى زده است: مردى كه ستيزه جويان در او شريكند، و مردى كه تسليم (يك) مرد است؛ آيا (اين دو) در مثال يكسانند؟! ستايش مخصوص خداست، بلكه بيشتر آنان نمىدانند. (29) مسلماً تو مىميرى و حتماً آنان (نيز) مىميرند. (30) سپس در حقيقت شما روز رستاخيز نزد پروردگارتان كشمكش مى كنيد. (31) پس چه كسى ستمكارتر است از كسى كه بر خدا دروغ بندد و (وحى) راستين را هنگامى كه به سراغ او آمده تكذيب كند؟! آيا در جهنّم جايگاهى براى كافران نيست. (32) و كسى كه (وحى) راستين را آورد، و آن را تاييد كرد، فقط آنان (خودنگهداران) و پارسايانند. (33) تنها براى آنان آنچه را كه بخواهند نزد پروردگارشان است؛ اين پاداش نيكوكاران است. (34) تا خدا بدترين چيزى را كه انجام دادهاند از آنان بزدايد، و آنان را بر طبق بهترين چيزى كه همواره انجام مىدادند، به آنان پاداش دهد. (35)