و خدا او را از بدىهاى فريبكارىشان حفظ كرد، و بدى عذاب، خاندان فرعون را فرو گرفت. (45) (همان) آتشى كه بامدادان و عصرگاهان بر آن عرضه مىشوند؛ و روزى كه ساعت (رستاخيز) برپا شود (ندا آيد كه:)» فرعونيان را در شديدترين عذاب وارد كنيد! « (46) و (يادكن) هنگامى را كه در آتش (دوزخ) به بحث (و ستيز) پردازند؛ و كمتوانان به كسانى كه تكبّر ورزيدند، گويند:» در واقع ما پيروان شما بوديم، پس آيا شما سهمى از آتش را از ما دفع مىكنيد؟! « (47) كسانى كه تكبر ورزيدند گويند:» در حقيقت ما همه در آن (آتش) هستيم، كه بيقين خدا بين بندگانش (به عدالت) داورى كرده است. « (48) و كسانى كه در آتشند، به نگهبانان جهنّم گويند:» پروردگارتان را بخوانيد كه روزى از عذاب ما بكاهد. « (49) گويند:» و آيا هيچگاه فرستادگان (خدا به سوى) شما با دليلهاى روشن (معجزه آسا) به سراغتان نيامدند؟! «گويند:» آرى! « (نگهبانان) گويند:» پس دعا كنيد، و دعاى كافران جز در گمراهى نيست. « (50) قطعاً ما فرستادگانمان و كسانى را كه ايمان آوردهاند، در زندگى پست (دنيا) و روز (رستاخيز) ى كه گواهان به پا مىخيزند يارى مىدهيم. (51) (همان) روزى كه عذرخواهى ستمكاران براى آنان سودى ندارد؛ و لعنت فقط براى آنان است و بدى سراى (ديگر نيز) تنها براى ايشان است! (52) و بيقين به موسى رهنمود داديم، و به بنى اسرائيل (فرزندان يعقوب) كتاب (تورات) را ارث داديم. (53)