اينچنين كسانى كه همواره نشانههاى خدا را انكار مىكردند (از حق) بازگردانده مىشوند. (63) خدا كسى است كه زمين را براى شما قرارگاهى و آسمان را بنايى قرار داد؛ و شما را صورت گرى كرد، و صورتهاى شما را نيكو گردانيد، و از (خوراكىهاى) پاكيزه به شما روزى داد؛ اين خدا پروردگار شماست؛ پس خجسته (و پايدار) است خدايى كه پروردگار جهانيان است. (64) او زنده است، [و] هيچ معبودى جز او نيست؛ پس او را بخوانيد (و بپرستيد) در حالى كه دين (خود) را براى او خالص كردهايد. ستايش مخصوص خدايى است كه پروردگار جهانيان است. (65) بگو:» براستى من منع شدهام كه كسانى را كه غير از خدا مىخوانيد بپرستم! آنگاه كه دليلهاى روشن از جانب پروردگارم براى من آمد؛ و فرمان داده شدم كه تسليم پروردگار جهانيان باشم. « (66) او كسى است كه شما را از خاك آفريد، سپس از آب اندك سيّال، سپس از (خون بسته) آويزان، سپس شما را بصورت كودكى بيرون مىآورد، سپس (زندگى مىكنيد) تا به حدّ رشدتان برسيد، سپس (ادامه مىدهيد) تا پيرانى شويد؛ و برخى از شما كسانى هستند كه پيش از (آن مرحله، جانش) بطور كامل گرفته مىشود، و تا به سرآمد معين (مرگ) مىرسيد، و باشد كه شما خرد ورزى كنيد. (67) او كسى است كه زنده مىكند و مىميراند؛ و هنگامى كه چيزى را اراده كند، پس فقط به آن مىگويد:» باش «پس (فوراً موجود) مىشود. (68) آيا نظر نكردهاى به كسانى كه در آيات خدا مجادله مىكنند، كه چگونه (از حق) روى گردانيده مىشوند؟! (69) (همان) كسانى كه كتاب (الهى) و آنچه فرستادگانمان را بدان فرستادهايم دروغ انگاشتند؛ پس در آينده خواهند دانست! (70)