و (دعاى) كسانى را كه ايمان آورده و (كارهاى) شايسته انجام دادهاند، مىپذيرد، و از بخشش خود بر آنان مىافزايد؛ و كافران برايشان عذابى شديد است! (26) و اگر (بر فرض) خدا» روزى «را بر بندگانش گسترده مىساخت، حتماً در زمين ستم مىكردند؛ و ليكن به اندازه معينى كه مىخواهد فرو مىفرستد؛ [چرا] كه او به بندگانش آگاه و بيناست. (27) و او كسى است كه باران را پس از آنكه (از آمدنش) نااميد شدند فرو مىفرستد و رحمتش را مىگستراند؛ و او سرپرستى ستوده است. (28) و از نشانههاى اوست آفرينش آسمانها و زمين و آنچه از جنبندگان در آن دو پراكنده كرده است؛ و او هر گاه بخواهد بر جمع آورى آنها تواناست. (29) و هر مصيبتى به شما رسد پس بخاطر دستاورد شماست! و بسيارى (از خطاهاى شما) را مىبخشد. (30) و شما عاجز كننده (خدا) بر زمين نيستيد؛ و جز خدا هيچ سرپرست و ياورى براى شما نيست. (31) از نشانههاى او (كشتىهاى) روان در دريا همچون كوههاست؛ (32) اگر (خدا) بخواهد باد را آرام مىسازد و (كشتىها) بر روى آن راكد شوند، قطعاً در اين (امور) نشانههايى براى هر بسيار شكيباى بسيار سپاسگزار است. (33) يا آنها را بخاطر دستاوردشان هلاك كند (و غرق سازد)؛ و بسيارى (از خطاهاى شما) را مىبخشد. (34)