به واپس ماندگان از عربهاى (صحرانشين) بگو:» بزودى به سوى گروهى سخت نيرومند (و جنگ آور) فراخوانده مىشويد كه با آنان بجنگيد يا اسلام آورند؛ و اگر اطاعت كنيد، خدا پاداش نيكى به شما مىدهد؛ و اگر روى برتابيد همان گونه كه پيش از (اين) روى برتافتيد، شما را با عذاب دردناكى عذاب مىكند! « (16) هيچ تنگى (و تكليفى) بر نابينا نيست و (نيز) هيچ تنگى (و تكليفى) بر لنگ نيست، و (نيز) بر بيمار هيچ تنگى (و تكليفى) نيست؛ و هر كس از خدا و فرستادهاش اطاعت كند او را در بوستانهاى (بهشتى) وارد مىكند كه از زير [درختان] ش نهرها روان است؛ و هر كس روى برتابد باعذاب دردناكى او را عذاب مىكند! (17) بيقين خدا از مؤمنان خشنود شد هنگامى كه زير درخت با تو بيعت كردند و (خدا) آنچه را در دلهايشان بود دانست؛ پس آرامش را بر دلهايشان فروفرستاد، و پيروزى نزديكى به آنان پاداش داد؛ (18) و (نيز) غنيمتهاى فراوانى كه آنها را مىگيرند، و خدا شكست ناپذيرى فرزانه است. (19) خدا غنيمتهاى فراوانى به شما وعده داده بود كه آنها را مىگيريد، پس اين (غنائم) را به شما شتابان داد و دستان (تجاوزگر) مردم را از شما كوتاه كرد، و تا نشانهاى براى مؤمنان باشد، و شما را به راهى راست رهنمون شود. (20) و (نيز غنائم) ديگرى كه شما توانايى (بدست آوردن) آنها را نداريد، كه بيقين خدا بر آنها احاطه دارد؛ و خدا بر همه چيز تواناست. (21) و اگر (بر فرض) كسانى كه كفر ورزيدند با شما مىجنگيدند، حتماً با عقبگرد روى بر مىتافتند (و شكست مىخوردند)؛ سپس هيچ سرپرست و ياورى نمىيافتند (22) (اين) روش خداست كه پيش از (اين) گذشت، و هيچ تغييرى براى روش (و قانون) خدا نخواهى يافت. (23)