اى كسانى كه ايمان آوردهايد! از بسيارى از گمانها بپرهيزيد، [چرا] كه برخى از گمانها گناه است؛ و (در كارهاى شخصى ديگران) تَجسُّس نكنيد؛ و برخى از شما برخى [ديگر] را غيبت نكند، آيا يكى از شما دوست دارد كه گوشت برادرش را در حالى كه مرده است، بخورد؟! پس آن را ناخوش مىداريد؛ و [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد، كه خدا بسيار توبهپذير [و] مهرورز است. (12) اى مردم! در واقع ما شما را از مرد و زنى آفريديم و شما را نژادها و قبيلههايى قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد؛ در حقيقت ارجمندترين شما نزد خدا خودنگهدارترين (و پارساترينِ) شماست؛ براستى كه خدا داناى آگاه است. (13) عربهاى [صحرانشين] گفتند:» ايمان آورديم. « (اى پيامبر) بگو:» ايمان نياوردهايد، و ليكن بگوييد اسلام آورديم، و حال آنكه هنوز ايمان وارد دلهايتان نشده است؛ و اگر از خدا و فرستادهاش اطاعت كنيد، هيچ چيز از (پاداش) كارهايتان را از شما كم نمىكند؛ [چرا] كه خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است. « (14) مؤمنان تنها كسانى هستند كه به خدا و فرستادهاش ايمان آوردهاند، سپس ترديد نكردهاند، و با اموالشان و جانهايشان در راه خدا جهاد كردهاند؛ تنها آنان راستگويانند. (15) بگو:» آيا خدا را از دين (داري) تان با خبر مىسازيد؟! در حالى كه خدا آنچه را در آسمانها و آنچه را در زمين است، مىداند؛ و خدا به هر چيزى داناست. « (16) بر تو منّت مىنهند كه اسلام آوردهاند؛ (اى پيامبر) بگو:» اسلام آوردنتان را بر من منّت منهيد، بلكه خدا بر شما منّت مىنهد كه شما را به ايمان رهنمون شد، اگر (در ايمان خود) راستگو هستيد؛ (17) براستى خدا نهان آسمانها و زمين را مىداند و خدا به آنچه انجام مىدهيد، بيناست. « (18)