50- سورة ق به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز قاف، سوگند به قرآن با عظمت (كه نبوّت تو و معاد حق است)! (1) بلكه تعجب كردند كه (پيامبرى) هشدارگر از ميان آنان به سراغشان آمد، و كافران گفتند:» اين چيز شگفتآورى است! (2) آيا هنگامى كه مرديم و خاك شديم (باز هم زنده مىشويم) اين بازگشتى بعيد است! « (3) بيقين مىدانيم، آنچه را كه زمين از (بدن) آنان مىكاهد در حالى كه نزد ما كتابى نگاهدارنده (حساب همه چيز) است. (4) بلكه هنگامى كه حق به سراغشان آمد دروغ انگاشتند؛ پس آنان در كارى آشفتهاند. (5) و آيا به سوى آسمانى كه بر فرازشان است نظر نكردهاند كه چگونه آن را ساختيم، و آن را (باستارگان) بياراستيم، در حالى كه در آن هيچ شكافى نيست؟! (6) و زمين را گسترانيديم. و در آن [كوههاى] استوارى افكنديم، و از هر نوع [گياه] زيبا در آن رويانديم، (7) تا بينش و يادآورى براى هر بنده بازگشت كننده (به سوى خدا) باشد. (8) و از آسمان، آبى پر بركت فرو فرستاديم، پس بوسيله آن بوستانها و دانههاى درو كردنى رويانديم، (9) و درخت خرماى بلند كه برايش شكوفههاى لايه لايه است؛ (10) تا» روزى «براى بندگان باشد و بوسيله آن (باران) سرزمين مرده را زنده كرديم؛ بيرون آمدن (مردگان از گور نيز) همينگونه است. (11) پيش از آنان قوم نوح و اصحاب الرّس (ياران چاه و پرستندگان صنوبر) و (قوم) ثمود (پيامبرانشان را) تكذيب كردند، (12) و (نيز قوم) عاد و فرعون و برادران لوط، (13) و اهل ايكه (سرزمين پردرخت قوم شُعيب) و قوم تُبّع، همه (اينان) فرستادگان (خدا) را تكذيب كردند، پس تهديد (عذاب من درباره آنان) تحقق يافت! (14) و آيا ما از آفرينش نخستين وامانديم (تا از باز آفرينش رستاخيز در مانده باشيم)؟! بلكه آنان در مورد آفرينش جديد در اشتباهند. (15)