و بيقين انسان را آفريديم و آنچه را نفسش بدان وسوسه مىكند مىدانيم، و ما از رگ گردن به او نزديك تريم. (16) (يادكن) هنگامى را كه دو (فرشته) دريافت كننده كه از (طرف) راست و از (طرف) چپ در حالى كه (در كمين) نشستهاند، (اعمال انسان را) دريافت مىدارند؛ (17) (انسان) هيچ سخنى تلفّظ نمىكند مگر آنكه نزد او (فرشتهاى) نگهبان آماده (ثبت) است. (18) و مستى مرگ به حق مىآيد، (و به انسان گفته مىشود:) اين چيزى است كه تو همواره از آن مىگريختى! (19) و در شيپور (رستاخيز) دميده مىشود؛ آن روز تهديد (عذاب) است! (20) و هر شخصى مىآيد در حالى كه همراه او (فرشته) راننده و گواهى دهنده است. (21) (به او گفته مىشود:) بيقين از اين (رستاخيز) در غفلت بودى، پس پردهات را از (چشمان) تو برطرف كرديم، و امروز چشمت تيز بين است. (22) و (فرشته) همنشين او گويد:» اين (نامه اعمال) چيزى است كه نزد من آماده است. « (23) (به آن دو مأمور گفته مىشود:) هر بسيار ناسپاس ستيزگر را در جهنّم افكنيد! (24) (همان) بسيار بازدارنده از نيكى، كه تجاوزگرى ترديدگر است. (25) (همان) كسى كه معبود ديگرى با خدا قرارداده، پس او را در عذاب شديد بيفكنيد! (26) (شيطان) همنشين او گويد:» اى پروردگار ما! (من) او را به طغيان وا نداشتم، و ليكن (خودش) در گمراهى دورى بود. « (27) (خدا) گويد:» نزد من كشمكش نكنيد در حالى كه تهديد (عذاب) را براى شما از پيش فرستادم. (28) در نزد من سخن تغيير داده نمىشود، و من هرگز نسبت به بندگان بيدادگر نيستم. « (29) روزى كه به جهنّم مىگوييم:» آيا پرشدهاى؟! «و (در جواب) مىگويد:» آيا افزون (بر اين) هست؟! « (30) و بهشت به پارسايان (خود نگهدار) نزديك شده است در حالى كه دور نيست. (31) اين چيزى است كه (بدان) وعده داده مىشويد، براى هر توبه كار (خود) نگهدار. (32) (همان) كسى كه از (خداى) گستردهمهر در نهان هراسيد، و با دلى بازگشت كننده (به سوى خدا) آمد. (33) (به آنان گفته مىشود:) در حال سلامت وارد آنجا شويد، اين روز ماندگارى است. (34) تنها براى آنان آنچه را كه بخواهند در آنجا (آماده) است، و نزد ما افزون (بر آن موجود) است. (35)