قطعاً كسانى كه به آخرت ايمان ندارند، فرشتگان را به نام دختر نامگذارى مىكنند. (27) و براى آنان بدان (مطلب) هيچ دانشى نيست، جز از گمان پيروى نمىكنند، و براستى كه گمان چيزى را از حق بىنياز نمىسازد. (28) پس، از كسى كه از ياد ما روى برتافته، و جز زندگى پست (دنيا) را نخواسته، روى گردان. (29) اين نهايت رسيدن آنان به دانش است، براستى كه پروردگارت خود، به كسى كه از راهش گمراه گشته، داناتر است و (همچنين) او به (حال) كسى كه رهيافته، داناتر است. (30) و آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است فقط از آن خداست؛ تا كسانى را كه (كارهاى) بد انجام دادند بخاطر اعمالشان كيفر دهد و كسانى را كه نيكى كردند بخاطر نيكى (اعمالشان) پاداش دهد. (31) (همان) كسانى كه از گناهان بزرگ و [كارهاى] زشت پرهيز مىكنند، مگر گناه كوچك، كه پروردگارت گسترده آمرزش است. او به شما داناتر است، آنگاه كه شما را از زمين پديد آورد و آنگاه كه شما در شكمهاى مادرانتان جنين [پنهان] بوديد. پس خودتان را [پاك و] رشد يافته نشمريد (و خودستايى نكنيد)؛ كه او به كسى كه خود نگهدارى (و پارسايى) كند داناتر است. (32) و آيا ديدى كسى را كه روى برتافت؟! (33) و اندكى عطا كرد، و (بخشش را) قطع كرد! (34) آيا دانش نهان فقط نزد اوست و او مىبيند؟! (35) يا از آنچه در كتابهاى موسى است با خبر نشده است؟! (36) و (نيز از كتابهاى) ابراهيمى كه (به پيمانش) وفا كرد، (37) كه هيچ باربردارى بار سنگين (گناه) ديگرى را برنمىدارد، (38) و اينكه براى انسان جز كوشش او نيست. (39) و اينكه كوشش او در آينده ديده مىشود. (40) سپس با جزاى كاملتر به او پاداش داده مىشود. (41) و اينكه پايان (كار) فقط به سوى پروردگار توست. (42) و اينكه او خود خنداند و گرياند، (43) و اينكه فقط او ميراند و زنده كرد. (44)