و اينكه او دو جفت نر و ماده آفريد، (45) از آب اندك سيّال هنگامى كه ريخته شود. (46) و اينكه پديده آخرت فقط بر اوست، (47) و اينكه او خود توانگر كرد و سرمايه پايدار داد. (48) و اينكه فقط او پروردگار (ستاره) شِعرى است. (49) و اينكه او (قوم) عاد نخستين را هلاك كرد. (50) و (نيز قوم) ثمود را (هلاك كرد) و باقى نگذاشت. (51) و (نيز) قوم نوح را پيش از (آنها هلاك كرد، چرا) كه فقط آنان ستمكارتر و طغيانگرتر بودند! (52) و (نيز) شهر زير و رو شده (قوم لوط) را ساقط كرد، (53) و بر آن (شهر) پوشانيد آنچه را پوشانيد! (54) پس در كداميك از نعمتهاى پروردگارت مجادله مىكنى؟! (55) اين (اخبار عذاب)، هشدارى از هشدار دهندگان نخستين است. (56) (رستاخيزِ) نزديك شونده، نزديك شد. (57) براى (مشكلات) آن، جز خدا بر طرف كنندهاى نيست. (58) و آيا از اين سخن تعجب مىكنيد، (59) و مىخنديد و نمىگرييد، (60) در حالى كه شما غافل و سرگرميد؟! (61) پس براى خدا سجده كنيد و (او را) بپرستيد. (62) 54- سورة القمر به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز ساعت (رستاخيز) نزديك شد و ماه بشكافت! (1) و اگر نشانه (معجزه آسايى) ببينند روى مىگردانند، و مىگويند:» (اين) سحرى مستمر است. « (2) و دروغ انگاشتند و از هوسهايشان پيروى كردند؛ و هر كارى قرارگاه دارد. (3) و بيقين از خبرهاى بزرگ آنچه در آن (مايه) بازداشتن (از بدىها) است به سراغ آنان آمده است. (4) كه (آن) فرزانگىِ رساست؛ و [لى] هشدارها فايدهاى ندارد. (5) پس در روزى كه فراخواننده به سوى چيزى ناپسند فرا مىخواند، از آنان روى برتاب! (6)