و به آنان خبر ده كه آب (روستا) بين آنان، (و ماده شتر) تقسيم شده، هر (صاحب) سهمى (در نوبت خود) حاضر شود. (28) و همراهشان را ندا دادند، و سلاح برگرفت و (ماده شتر را) پى كرد. (29) پس (بنگر كه) عذاب من و هشدارها [يم] چگونه بود! (30) در حقيقت ما يك بانگ (مرگبار) برآنان فرستاديم، و همچون (گياه) خشك و در هم كوبيده (اصطبل) در آمدند. (31) و بيقين قرآن را براى يادآورى آسان ساختيم؛ پس آيا ياد آورنده (و پندگيرندهاى) هست؟! (32) قوم لوط (نيز هشدارگران و) هشدارها را دروغ انگاشتند؛ (33) در حقيقت ما طوفان شن بر آنان فرستاديم مگر خاندان لوط را كه آنان را سحرگاهان نجات داديم. (34) (اين) نعمتى از نزد ما بود، اينگونه هر كس را كه سپاسگزارى كند پاداش مىدهيم. (35) و بيقين از (مجازات) سخت ما هشدارشان داد، و [لى] درباره هشدارها مجادله كردند. (36) و بيقين از او تمنّاى كامجويى از مهمانهايش را كردند؛ و چشمانشان را محو كرديم و (گفتيم:) عذاب من و هشدارها [يم] را بچشيد! (37) و بيقين در صبحگاهان عذابى ثابت به سراغشان آمد. (38) و (گفتيم:) عذاب من و هشدارها [يم] را بچشيد! (39) و بيقين قرآن را براى ياد آورى آسان ساختيم؛ پس آيا يادآورنده (و پند گيرندهاى) هست؟! (40) و بيقين (هشدارگران و) هشدارها به سراغ فرعونيان آمد. (41) همه نشانههاى (معجزه آساى) ما را دروغ انگاشتند، و آنان را [همچون] گرفتار ساختنِ شكست ناپذيرى توانا، گرفتار (مجازات) كرديم. (42) آيا كافران شما بهتر از آن (كافر) انند، يا عدم تعهدى براى شما در نوشتههاى متين (آسمانى) است؟ (43) يا مىگويند:» ما جماعتى پيروزيم؟! « (44) بزودى جماعت (آنان) شكست مىخورد و باعقب گرد روى بر مىتابد! (45) بلكه ساعت (رستاخيز) وعدگاه آنان است، و ساعت (رستاخيز) هولناكتر و تلختر است! (46) مسلماً خلافكاران در گمراهى و شعلههاى فروزان (آتش) ند، (47) در روزى كه بر چهرههايشان در آتش كشيده مىشوند، (و به آنان گفته مىشود: عذابِ) تماس با دوزخ آزار دهنده را بچشيد! (48) در حقيقت ما هر چيزى را به اندازه آفريديم. (49)