و (نيز) كسانى (از تابعين) كه بعد از آنان آمدند، مىگويند:» [اى] پروردگار ما! ما و برادرانمان را كه در ايمان بر ما پيشى گرفتند بيامرز، و در دلهاى ما براى كسانى كه ايمان آوردند كينهاى قرار مده؛ [اى] پروردگار ما! مسلماً تو مهربانِ مهرورزى. « (10) آيا به سوى كسانى كه دورويى نمودند نظر نكردهاى، كه به برادرانشان (همان) كسانى از اهل كتاب كه كفر ورزيدند مىگفتند:» اگر بيرون رانده شديد، قطعاً با شما خارج مىشويم، و هرگز درباره شما از هيچ كس اطاعت نمىكنيم؛ و اگر با شما پيكار شود، قطعاً شما را يارى مىكنيم! «و خدا گواهى مىدهد كه آنان حتماً دروغگويانند. (11) اگر (كافران) بيرون رانده شوند با آنان بيرون نمىروند، و اگر با آنان پيكار شود، آنان را يارى نمىكنند، و اگر ياريشان كنند حتماً با عقبگرد (از آنان) روى بر مىتابند؛ سپس يارى نخواهند شد. (12) مسلماً شما در دلهاى آنان ترسانگيزتر از خدا هستيد؛ اين بخاطر آن است كه آنان گروهى هستند كه بطور عميق نمىفهمند. (13) (يهوديان) همگى با شما پيكار نمىكنند مگر در آبادىهاى دژدار يا از پشت ديوارها. سختى (جنگ) آنان ميان (خود) شان شديد است، آنان را جمع (متحد) مىپندارى، در حالى كه دلهايشان جداست؛ اين بخاطر آن است كه آنان گروهى هستند كه خرد ورزى نمىكنند. (14) (مثال آنان) همانند مثال كسانى است كه اندك زمانى پيش از آنان بودند، سنگينى (كيفرِ) كارشان را چشيدند و براى آنان عذاب دردناكى است! (15) و (نيز) همانند مثال شيطان است آنگاه كه به انسان گفت:» كافر شو. «و هنگامى كه كفر ورزيد، (شيطان) گفت:» در واقع من نسبت به تو تعهدى ندارم، كه من از خدا، پروردگار جهانيان مىترسم. « (16)