و هنگامى كه به آنان گفته شود:» بياييد تا فرستاده خدا براى شما طلب آمرزش كند. «، سرهايشان را مىپيچانند، و آنان را مىبينى كه روى بر مىگردانند در حالى كه آنان مستكبرند. (5) براى آنان يكسان است كه برايشان طلب آمرزش كنى يا براى آنان طلب آمرزش نكنى، خدا آنان را نمىآمرزد؛ [چرا] كه خدا گروه نافرمانبردار را راهنمايى نمىكند. (6) آنان كسانى هستند كه مىگويند:» براى كسانى كه نزد فرستاده خدا هستند (اموالتان را) مصرف نكنيد تا اينكه پراكنده شوند. «در حالى كه منابع آسمانها و زمين فقط از آن خداست و ليكن منافقان فهم عميق نمىكنند. (7) مىگويند:» اگر به مدينه بازگرديم، قطعاً عزيزترين (افراد)، ذليلترين (افراد) را از آن (شهر) بيرون مىرانند! «در حالى كه عزّت فقط براى خدا و براى فرستادهاش و براى مؤمنان است؛ و ليكن منافقان نمىدانند. (8) اى كسانى كه ايمان آوردهايد! اموال شما و فرزندانتان شما را از ياد خدا (غافل و) سرگرم نكند! و كسانى كه چنين كنند، پس تنها آنان زيانكارند. (9) از آنچه به شما» روزى «دادهايم (در راه خدا) مصرف كنيد، پيش از آنكه مرگ به سراغ يكى از شما آيد و بگويد:» پروردگارا! چرا (مرگ) مرا تا سرآمد نزديكى تأخير نينداختى تا بخشش صادقانه كنم و از شايستگان باشم؟! « (10) و خدا» مرگ «كسى را هنگامى كه سرآمد (عمر) او فرارسد به تأخير نمىاندازد؛ و خدا به آنچه انجام مىدهيد آگاه است. (11)