64- سورة التغابن به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز آنچه در آسمانها و آنچه در زمين است براى خدا تسبيح مىگويند؛ فرمانروايى فقط از آن اوست و ستايش تنها براى اوست؛ و او بر هر چيز تواناست. (1) او كسى است كه شما را آفريد پس برخى از شما كافريد و برخى از شما مؤمنيد؛ و خدا به آنچه انجام مىدهيد بيناست. (2) آسمانها و زمين را به حقّ آفريد؛ و شما را صورتگرى كرد و صورتهاى شما را نيكو گردانيد؛ و فرجام (همه شما) فقط به سوى اوست. (3) آنچه را در آسمانها و زمين است مىداند، و آنچه را پنهان مىداريد و آنچه را آشكار مىسازيد مىداند؛ و خدا به (اسرار) درون سينهها داناست. (4) آيا به شما نرسيده است؟! خبر بزرگ كسانى كه پيش از [اين] كفر ورزيدند و سنگينى (كيفر) كارشان را چشيدند؛ و برايشان عذاب دردناكى است! (5) آن بخاطر اين است كه فرستادگانشان با دليلهاى روشن (معجزهآسا) همواره به سراغشان مىآمدند، و مىگفتند:» آيا بشرهايى ما را راهنمايى مىكنند؟! «پس كفر ورزيدند و روى برتافتند و خدا توانگرى نموده است، و خدا توانگرى ستوده است. (6) كسانى كه كفر ورزيدند پنداشتند كه برانگيخته نخواهند شد، بگو:» آرى، به پروردگارم سوگند كه قطعاً برانگيخته خواهيد شد! سپس حتماً از آنچه انجام داديد خبر داده مىشويد؛ و آن (كارها) بر خدا آسان است «. (7) پس به خدا و فرستادهاش و نورى كه فرو فرستاديم ايمان بياوريد؛ و خدا از آنچه انجام مىدهيد آگاه است. (8) روزى كه شما را براى روز جمعآورى (مردم در قيامت) گردآورى مىكند، آن روز زيانكارى است. و هر كس به خدا ايمان آورد و [كار] شايسته انجام دهد، بدىهايش را از او مىزدايد و او را در بوستانهاى (بهشتى) وارد مىكند كه از زير (درختان) ش نهرها روان است در حالى كه جاودانه در آن ماندگارند؛ اين كاميابى بزرگى است. (9)