و كسانى كه كفر ورزيدند و نشانههاى ما را دروغ انگاشتند، آنان اهل آتشند، در حالى كه در آنجا ماندگارند؛ و (اين) بدفرجامى است! (10) هيچ مصيبتى جز به رخصت خدا (به كسى) نمىرسد! و هر كس به خدا ايمان آورد، دلش را راهنمايى مىكند؛ و خدا به هر چيزى داناست. (11) و خدا را اطاعت كنيد و فرستاده [خدا] را اطاعت كنيد؛ و اگر روى برتابيد پس بر عهده فرستاده ما فقط رساندن [پيام روشنگر و] آشكار است. (12) خداست كه هيچ معبودى جز او نيست، و مؤمنان پس بايد تنها بر خدا توكّل كنند. (13) اى كسانى كه ايمان آوردهايد! در حقيقت بعضى از همسران شما و فرزندانتان دشمن شما هستند، پس از آنان بيمناك باشيد؛ و اگر ببخشيد و در گذريد و بيامرزيد، پس براستى خدا بسيار آمرزنده [و] مهرورز است. (14) اموال شما و فرزندانتان فقط [وسيله] آزمايش است؛ و خدا نزدش پاداش بزرگى است. (15) پس هر چه در توان داريد [خودتان را] از [عذاب] خدا حفظ كنيد و بشنويد و اطاعت كنيد و (در راه خدا) مصرف كنيد كه براى خودتان بهتر است؛ و هر كس از (بى گذشتى و) آزمندى خودش نگاه داشته شود، پس تنها آنان رستگارند. (16) اگر به خدا» قرض الحسنهاى «وام دهيد، آن را براى شما مىافزايد و شما را مىآمرزد؛ و خدا بسى سپاسگزار [و] بردبار است. (17) (او) داناى نهان و آشكار [و] شكستناپذير فرزانه است. (18)