پس امروز در اينجا براى او هيچ (دوست) گرم نزديكى نيست، (35) و هيچ غذايى غير از» زردابه «نيست. (36) كه آن را جز خطاكاران نمىخورند. (37) و قسم ياد مىكنم به آنچه مىبينيد، (38) و آنچه نمىبينيد، (39) كه قطعاً آن (قرآن) گفتار فرستاده ارجمندى است؛ (40) و آن گفتار شاعر نيست؛ چه اندك ايمان مىآوريد! (41) و گفتار پيشگو نيست، چه اندك متذكر مىشويد! (42) (اين قرآن) فرو فرستادهاى از جانب پروردگار جهانيان است. (43) و اگر (بر فرض) برخى سخنان را به ما (بدروغ) نسبت مىداد، (44) حتماً با دست راست (قدرتمند)، او را گرفتار مىساختيم، (45) سپس رگ قلبش را مسلماً قطع مىكرديم! (46) و هيچ يك از شما مانع آن (مجازات) نمىشد. (47) و قطعاً آن (قرآن مايه) يادآورى براى پارسايان (خود نگهدار) است. (48) و مسلماً ما مىدانيم كه برخى از شما (آن را) تكذيب مىكنيد. (49) و قطعاً آن (مايه) حسرت بر كافران است. (50) و مسلماً آن (قرآن) حق يقينى است. (51) پس به نام پروردگار بزرگت تسبيحگوى. (52) 70- سورة المعارج به نام خداى گسترده مهرِ مهرورز خواهندهاى عذاب واقع شدنى را درخواست كرد. (1) كه براى كافران هيچ دفع كنندهاى از آن نيست. (2) از طرف خداى صاحب درجات. (3) فرشتگان و روح در روزى كه مقدارش پنجاه هزار سال است به سوى او بالا مىروند. (4) پس با شكيبايى نيكو شكيبا باش؛ (5) [چرا] كه آنان آن (روز) را دور مىبينند، (6) و (ما) آن را نزديك مىبينيم. (7) روزى كه آسمان همچون روغن (يا فلز) گداخته مىشود، (8) و كوهها همانند پشم رنگين (زده شده) مىشود! (9) و هيچ (دوست) گرم نزديكى از (دوست) گرم نزديك (خود) پرسش نمىكند. (10)