نيز فضيلت نماز گزاردن در آنها، بلكه افضل بودن نماز در آنها از مساجد.(12)

4. كراهت تقدّم بر قبور امامان در نماز بنابر قول منسوب به مشهور؛ بلكه كراهت تساوى با قبر بنابر قول برخى. قول مقابل، حرمت تقدّم يا مساوات است.(13)

گراميداشت ياد و نام امامان:آباد كردن مشاهد ائمّه با ساختن، تعمير و تجديد بناى آنها(14)و ذكر و نشر فضائل ايشان مستحب است.(15)زيارت قبور امامان و حزن و اندوه و گريستن در مصائب وارد بر ايشان، بويژه مصائب اباعبداللّه الحسين عليه السّلام مستحب است. آداب ويژه‌اى براى زيارت قبور امامان وارد شده كه رعايت آنها براى زائر مستحب است(16)( --> زيارت). فقها در باب حج، بابى با عنوان «باب المزار» براى بيان اين موضوع اختصاص داده‌اند. برخى نيز كتابى مستقل در اين خصوص نوشته‌اند، مانند «كامل‌الزّيارات» نگاشته ابوالقاسم، جعفر بن محمّد بن قولويه قمى (368 هـ . ق) و «المزار» نگاشته ابوعبداللّه، محمّد بن مكّى، معروف به شهيد اوّل (786 هـ . ق) .

توسّل و تبرّك:توسّل به ائمّه عليهم السّلام جهت برآوردن حاجت، رفع گرفتارى و نائل شدن به درجات كمال به نصّ آيه شريفه{ وَابْتَغُوا إِلَيْهِ الْوَسِيلَةَ}(17)كه به وسيله جستن براى توجّه به خداوند امر شده، امرى راجح و مطلوب است.

تبرّك به ايشان نيز كه از مقرّبان درگاه الـهى و از هر نوع پليدى پاكند، امرى محبوب و پسنديده است. در فقه به مواردى از تبرّك اشاره شده است،

1. استحباب تبرّك جستن به مشاهد مشرّفه امامان.(18)

2. استحباب تبرّك جستن به نامهاى امامان با نوشتن آنها بر كفن و جريدتين(19)( --> جريدتين)؛ و نامگذارى فرزندان به نام آنان.(20)

3. استحباب نقل جنازه به مشاهد مشرّفه به جهت تبرّك.(21)

4.استحباب تبرّك جستن به تربت امام حسين عليه السّلام(22)( --> تربت).

غُلُوّ نسبت به امامان:ادّعاى الوهيّت و خدايى ائمّه عليهم السّلام و يا اعتقاد به استقلال يا شراكت آنان با خداوند در

• (12)كشف الغطاء 3/ 67 ؛ العروة الوثقى 1/ 596
• (13)الحبل‌المتين/159 ؛الحدائق الناضرة7/219 ـ224 ؛ مستمسك العروة 5/462 ـ 467
• (14)جواهر الكلام 4/ 341 ؛ الدروس الشرعية 1/ 116 ؛ مصباح الفقيه 5/ 428
• (15)كتاب السرائر 3/ 625
• (16)وسائل الشيعة 14/ 456 ، 500 و 527
• (17)
• (18)وسائل الشيعة 14/ 561
• (19)جواهر الكلام 4/ 225 ؛ العروة الوثقى 1/ 417
• (20)كشف اللثام 7/ 527
• (21)جواهر الكلام 4/ 343
• (22)وسائل الشيعة 14/ 510